W gospodarce socjalistycznej występuje obieg papierowych znaków pieniężnych, emitowanych przez centralne banki państwowe. W niektórych krajach socjalistycznych obok biletów bankowych kursują także bilety skarbowe, co jednak w obecnej chwili wyraża się tylko w różnych formach zewnętrznych obu rodzajów biletów, gdyż jedne i drugie są emitowane przez banki, a skarb państwa w żadnym z tych krajów nie zajmuje się działalnością emisyjną. W gospodarce socjalistycznej szereg płatności reguluje się poprzez przenoszenie depozytów bankowych z rachunku na rachunek, poza obiegiem papierowych znaków wartości. Nazywa się to najczęściej obiegiem bezgotówkowym. Wśród ekonomistów krajów socjalistycznych toczy się dyskusja czy depozyty w bankach państwowych stanowią inną, ale równoważną biletom bankowym, formę pieniężną, czy też są one tylko potwierdzeniem zobowiązania banku i praw klientów do żądania pieniądza. W związku z tym reprezentowane są dwa poglądy: zgodnie z jednym do obiegu pieniądza w gospodarce socjalistycznej należy zaliczać tylko cyrkulację biletów bankowych, natomiast wg drugiego poglądu obiegu pieniądza. w gospodarce socjalistycznej obejmuje nie tylko cyrkulację pieniądza gotówkowego (biletów bankowych), lecz także ruch pieniądza bankowego. Trzeba zaznaczyć, że różnica między tymi poglądami występuje przede wszystkim w aspekcie teoretycznym.
